فایل به جای نرم افزار

فلسفه فایل به جای نرم افزار میگه: اگه می خواید محتوای دیجیتالی درست کنید که باقی بمونه، اونها باید در قالب فایل هایی باشند که بتونید کنترلشون کنید و در فرمت هایی باشند که بشه به راحتی به اونها دسترسی پیدا کنید و بخونید.

یه خواهشی از تولید کننده ابزار ها دارم: قبول کنید که همه نرم افزار ها زودگذر هستند و باید سعی کنید به مردم مالکیت داده هاشون رو بدید.

در طول زمان، فایل هایی که تولید می کنید مهم تر از ابزار هایی هستند که باهاشون اون فایل ها رو می سازید. برنامه ها زودگذرند اما فایل هاتون شانسی برای باقی موندن دارند.

اهرام مصر هیروگلیف هایی (متون تصویری مصری) دارند که هزاران سال پیش روی سنگ تراشیده شده اند. ایده هایی که این متون هیروگلیف منتقل می کنند خیلی مهم تر هستند از نوع قلم تراش سنگی که برای نوشتن آنها استفاده شده.

دنیا از ایده های نسل های گذشته پر شده که از راه های مختلف به ما انتقال داده شده اند؛ از صفحه های گلی گرفته، تا نسخه های دست نوشته روی کاغذ و پوست، نقاشی ها، مجسمه ها، و میله کاری ها. این ها چیزهایی هستند که می تونید بهشون دست بزنید، نگهشون دارید، صاحبشون بشید، انبار و ذخیره شون کنید و بهشون نگاه کنید. برای خوندن چیزی که روی کاغذ نوشته شده تنها چیزی که نیاز دارید چشم هاتون هستند.

امروزه ما صنایع دیجیتال بی شماری خلق می کنیم، اما بیشتر این ها از کنترل ما خارج هستند. این صنایع دیجیتال روی سرور ها، پایگاه های داده ذخیره شده اند و برای دسترسی به اونها باید به اینترنت وصل بشید و وارد حساب کاربری تون توی یه سرویس ابری بشید. حتی ممکنه بعضی از فایل های توی هارد درایو تون از فرمت های اختصاصی استفاده کنند که با سیستم های قدیمی تر ناسازگار باشند.

برای این مشکل یه راه حلی وجود داره:

اگه می خواید که نوشته های شما قابلیت خوانده شدن در سیستم هایی در سال 2060 یا 2160 رو داشته باشند، مهم هست که بتونید یادداشت ها توی سیستم هایی از سال 1960 قابل خوانده شدن باشند.

شما میخواهید فایل هایی که ایجاد می کنید با دوام باشند، نه تنها برای آیندگان، بلکه برای خودِ آینده تان. هیچوقت نمی دونید که شاید بخواهید به چیزی که سال ها پیش درست کردید برگردید و نگاه کنید. برای همین این مهمه که داده هاتون رو توی فرمت هایی که نمیتونید به آسانی بهشون دسترسی پیدا کنید قفل نکنید.

این روز ها بیش از یک سال هست که دارم از یه نرم افزار به نام Obsidian (@obsdmd) برای یادداشت برداری و خلق در دنیای دیجیتال استفاده می کنم؛ اما توهم محضه اگه فکر کنم که همیشه از این ابزار استفاده خواهم کرد. در نهایت این برنامه منسوخ خواهد شد و گزینه های بهتری به بازار خواهند اومد. این فایل های متنی ساده ای که درست می کنم هستند که اهمیت بالایی دارند. این فایل های متنی ساده طراحی شده اند که با دوام باشند و باقی بمونند. کسی چه می دونه که هیچکس به جز من از این یادداشت ها استفاده نخواهد کرد؛ اما «منِ آینده» مخاطب کافی و مناسبی هست تا به زحمت هایی که می کشم ارزش بده و کمرم رو صاف کنه.

---

پشت‌وند‌ها

• obsidian
• با ابسیدین تفکرت رو تیز کن